Sebebsiz

Gözlerim fazla ışığı bakmaktan ağrıdı, ayaklarım bazen fazla ayakta durmaktan, ellerim fazla yazmaktan, başım fazla yüklemekten, ona buna koşturmaktan yoruldum. Bir işe yaramak istiyorum, bir şeyler başarmak, takdir toplamak istiyorum belkide , şımarıklık dersiniz belki insanlar ne dertlerle uğraşıyor içinizden geçirdiniz. Herkesin kendine göre bir derdi var , benim de bir vasıfım olsundu. İnsanların gözünde hep hastalıklı gibiyim. Neden mi , bana göre onların dünyasında değilim. Zaten bende o dünyaya ait hissedemiyorum. Bazen hiç anlatamıyorum onlara kendimi , o yüzden onların gözünden bakıyorum. Bu dünya onların gözünde pembe , kiminin de artık alışmış bu dünyaya , kiminde yok saymış, kiminde çok farklı diye sıralanır gider . Şimdi konuya nerden başladım, nerden bitiriyorum karıştı akıl o yüzden bir sebebi yok bunun . Zaten çoğu zamanda, sebepsiz gelip geçiyor gibi. Bir kaç dayanak dışında.