Sesleniş

Kuş sesleri yankılanır yüreğimde,
Sema da, deniz de seni görünce.
Gittiğinde öldü gönlümün kuşları.
Kaldı ıssız toprak ve göz yaşları.

Sen geceyi umudunu kaybetmişlere sor.
Anlatsın sana atıldığı ateşi, akılalmaz kor.
Aydınlatır karanlık geceyi, bu sönmez alevler.
Çıkış yok gözlerinden, kül olmuş kalpler.

Nereye dönsem yüzümü, gözümde belirir yüzün.
Gözünün değdiği her yer, yokluğunda mahzun, her zerrem hüzün.
İnan ki, ummazdım bu denli yanıp kavrulacağımı.
Rüzgardan gelen soluğunun, soluğum olacağını.

10. 04. 2016

  • Okunma
  • 14 Nisan 2020
  • Şiir
  • WhatsApp Yazı Linkini Kopyala
  • 1

    Arif Karaca

    @arifkrc