Sevgili Günlük
Hafta sonu izin alarak , şöyle bir köy havası almaya gittik. Karşıdan baktık, karşıdan konuştuk herkesle. Anneannesi , dedesi, teyzesi , büyük babannesi… Hiç kimseye sarılamadı. Beni sevmiyorlar diye gönül koydu zannımca . Psikolojisini etkilemeden anlatmaya çalıştım, ” seni sevdikleri için, senin hasta olmanı istemedikleri için sarılmıyorlar, aslında seni çoook seviyorlar” dedim. Üç yaşındaki bir çocuk ne kadar anlarsa o kadar anladı işte. Baktım annemin gözleri doldu, ben ise alaya almaya çalıştım . o deli kızı , koronanın etkilemediği göstermek için belki de . İçten içe de garipsedim. Doğup , büyüdüğüm evi bile yasak kıldı şu virüs. Sevdiklerine dokunamamak, sarılamamak …Hiç aklıma gelmezdi. Ah gönlüm! ilkbahar da çicekleri savrulurken sadece izlemekle yetinen ağaçlar gibi…
Ayşe Nur Aslan
@1anneninkalemi
Virüs aslında ne çok şeye sahip olduğumuzu gösterdi bize. Geçen ramazanda bu seneden için mutlaka bir iftar yapacağım annemlerle demiştim. Boyuma bakmadan büyük konuşmuşum, “mutlak olan senin isteğin değil benim hükmümdür” cevabını aldım adeta Hz. Allah’tan
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.