Ağaç dalından kopan yaprak
Yaşar özgürlüğünü düştüğü süre
Özgürlük nağrası atar gökyüzüne
Çıktığî her yolda karşılaşır tutsaklık ile..

Van gogh boğuldu boyadan
Sağır Beethoven korkar anlaşılmaktan

Ruhuna yakışanı giymeye çalışıyor insan
Bazen belirli bazen belirsiz
Ruhunu hissetmeli insan
Olabildiğine haykırmalı hayata
Ve her haykırışı bilmeli kendinden
Ses olur yazı olur resim olur müzik olur
Ama illa

Boğazdaki düğüm, göz yaşına denk ise
Bir ömür, bir nefes ise
Bir yeşil, bir orman ise
Bir kalp, beşeriyetin deposu ise

Kan kırmızı, ten renkli ise
Emek zaman, eziyet sabır ise
Ana sevgi, baba dirayet

Ya düşerse yıldızlar günün birinde
Raks mı edeceğiz, ağıtlar eşliğinde..

Gelmese sabaha güneş, zaten gideceğim diye
Ayrıcalıklı mı olacak yalnızlar şehrinde.

Bana bıraktığın gökkuşağının renkleri