Şizofren Dünya

Savaşlar başlıyor dört bir yandan
Dedem tesbih çekerek ölüm korkusunu yenmeye çalışıyor
Ölüyorlar bomba diye bağırırken
Ya kendileri kaçışıyor yada parçalanarak ayrılıyorlar
Zenginlik hayali kuruyor gençler
Parayı hayal ettikçe kaygısı artıyor.
Kan bulanmış gökyüzüne
Melekler artık sırıtıyor insanların yüzüne.
Surat ekşitiyor her merhaba sonrası
Yan masamdaki zavallıcık
Görünmez sanıyor dünyanın yarısı kendini
Buruşmasın diye derisi gülmeyi unutmuş
Buna yaşam diyor.
Birileri ölümü tanıyormuş gibi atılıyor
Kandırıyor sizofren bir dünya
Sonu sakinlik ve huzur diyor.
Kalpleri sökülüyor insanların
Sahip oldukları tek şey ellerinden alınıyor
Yerine asla benim deyemeyecekleri şeylerle uyutuluyor
Bir daha eskisi gibi olamayacak miyim?, diye
Soruyorum hepinizin yerine..
Şaşırıyor insan dağdakine
Ama bir o kadar da şehirdekine..