Son Kahır Hakkı
Etini kopardım sanki zamanın
İncinen dünya,
Çok üzgünüm şimdi adına
Nesnelere cürmüm var
En çok toprak sıvalar alacaklı benden
Oysa yedinci çocuğuna gebeydi yengem
Etin sesiyle çıktığım yoldan
Gül yaprağının kokusuyla dönüyorum
Yerimde yıkıntılar uyumuş
Toprak sıvalar ağlamış babama
Son kahır hakkım ölümden yana
Bunu zamanı incitmeden önce kullanmalıydım
Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız.