Süveydâ’ya (2. Bölüm)

Selâmların en güzeliyle selâmlıyorum seni, gönülden muhabbetle.

Mürekkebi kağıda zor düşen kalemimin çaresizliğiyle geldim dergâhına, kabul eder misin bu âcizi? Dergâhına gelmenin özlemiyle yanıp tutuşan gönlümü alıp geldim, kelâmların sessizliğiyle, yüreğimdeki kanadı kırık bî-çare çırpınan kuşlarla. Biraz da sitemli geldim; gözlerimin seni tanımadan, senden kopmuş olması sînemi yakıyor.

Hoş gör sevgili, ifade edemiyorum hissettiklerimi; yazamamanın azabı, çilesi ile doluyum…