Varlık Sancısı

Yaşam hızlı bir şekilde avuçlarımızdan kayar. Her yeni yaş bizi daha da yaklaştırır ölüme. Şu fani hayatın kargaşasında anlayamadığımız, bazen de anlamak istemediğimiz şeyler olur. Delice düşünceler, cevapsız sorular, çıkmaz sokaklar…
Aslında bizi biz yapan bu kargaşanın içine düşebilmekmiş.
Varlık ancak hayatın içindeyken anlaşılır. Yaşanmamış, görülmemiş, duyulmamış bir hayat sadece bir karadelikdir. İçine hapseder boşlukta hissi yaratır.
Var olabilmek, aslında yokluğu kabul etmektir. Hiç olmak. En sevdiğin heybetli, kolay kolay yıkamaz kimse dediğin dağı bir deprem yaralar. Kabullenmek, çaresizliği ilişkilerimizde hissetmek gerek.
İnsanı var yapan değer, ölüm gibi somut olup aslında bir hiç olmak…