Vazgeçme

Umudum uçurumun kıyısında intiharı bekliyordu.
Ben ise bu acının sonlanacak olmasının sevincindeydim.
Herşeyin bittiğine, artık canımın yanmayacağına inandırdım kendimi, çok mutluydum.
O kız çocuğu benim gözlerimi açana kadar. İçimden gelen tüm sesleri susturmuş ve bekliyordum.
Düşünmüyor, konuşmuyor ama huzurlu bir yanım vardı.
Bu acının sonlandığı artık her şeyin bittiğine inandırıyordu.
Madem karar aldıktan sonra acılar hafifliyor bunu ölmeden de yapabilirdim.
Sevgimi içimde, azmimi dışımda yaşamıştım.
Pes etmemek, kendi içinde güzel bir yolculuğa çıkmak iyi gelecekti.
Ben gücümle iyileşmiştim.
Ölmekten vazgeçtim. Ben değil beni bu yola sokanlar yapsın dedim.
Ne olursa olsun acılarla yaşamak da mutlu olmak kadar güzel.
Vazgeçme ey kalbi yaralı.
Pes etme, savaş ki yaraların kurusun.