Visali Ay

Mavilerin arasında beliriverirdi o muhteşem parlaklık. Gökyüzü ayına kavuşurdu, benim gece gönlüm sana. Suretin bir gizdi adeta; ayda saklanan. Herkes bakardı ama bir ben görürdüm seni. Bir bana gülümserdin, bir benim ruhumu aydınlatırdın tebessümünle. Anlardım ki sende beni özlerdin. Mutlu olurdum öyle çocukça. İsterdim ki uzansın ellerim aya. Dokunayım, sarılayım, şu zavallı gönlümü sunayım huzuruna…