Yalın İnsan

Bir demet çiçek sığamadı evlere, tazesi örselenmiş, kurusu da kalın sayfalı parmaklıklar arasında.
O vazoları kırdı çocuklar; ötekiler bir dalın beline kıydığında.
Yine kızar onlar, canı yanan cam parçaları mı ki?
Eyvah! Çalılarla süpürün şu gönülleri! Batmasın, bulaşmasın yalın insanlara.

-harfsizlik
Ahsen Tosun