Yaşamdan Sonra

Seni düşünüyorum sabah öğlen akşam
Senin o sıcaktan soğuğa akışını
Sarmalarken tüm dünyayı dört bir yandan
Seni düşlüyorum her şeyin sonunda

Sen ki karanlığın haşmetli kralı
Ordun için hazır hissediyorum
Bu topraktır ki titrer ayaklarımda
Ben toprağı titretirken beni korken görmeni istemiyorum

Şu damarlarımdan sana çekilen kan
Beyaz tenime dişleri dökük bir gülüş
Oysa gelecek çok yakındı unutsaydım seni
Şimdi seninle bu anda yaşamak istiyorum

Biliyorum ki kötü bir şairim ben
Kötü bir arkadaş, kötü bir sevgili
Tatmamışken bir karşı cins tarafından sevilmeyi
Seni sevdim akşamların ağırlığı gibi

Evet gayesizce koştum hiçbir şey beklemeden
Ve hiçbir şey için savaşmadım
Savaşmak için cesur olmak gerekirdi bilirdim
Ben seni sevdim ve tüm cesaretimi kaybettim

Seni şimdi hecelerine ayırmaya kalksam başka yaşam
Seni olduğun gibi bıraksam aynı hayat
Seni sana sorsam Cevabı muallak
Ah sen toprağın ateşin havanın suyun protestosu

Militanların ve askerlerin cebinde taşıdığı
Aristokratların korkulu gözlerle baktığı
Nedir seni bu kadar anlamsızlaştıran
Nedendir bu korku varoluşumuzdan bu yana.