Yürürüm Yalnızlığa Doğru Bir Başıma

Bir akşamüzeri yalnızlık çöker omuzlarıma.
Dalarım uzaklara , bomboş kalan sokaklara.
Başım öne eğik , mahzun ve yavaş adımlarla .
Bir yere yetişme telaşesi olmadan .
Yürürüm yalnızlığa doğru bir başıma…
Bir gürültü , patırtı ses olsun kulaklarımda
Sessizlik , benden gitsin isterim
Bir yâr , bir eş, bir arkadaş
Ellerimden tutup, kaldırsa cismimi
Günün hangi saatinde olduğunu , bilmesek mesela
Yalnızlığa doğru yürürüm bir başıma ..
Nefesim hızlanır , heyecanlanirim birden .
Olmayan kişinin yolunu , gözler olurum.
Hasret çekenlerin puslu gözleri, bana sirâyet eder .
Güvercinlerden haber beklerim
Yalnızlığa doğru yürürüm tek başıma…
Bir nefes , bir kalp atışı olsun benden başka .
Yüzüme baksın çakmak çakmak gözleriyle.
Bir elin ele kavuşmasını hissetsem ruhumda ..
Sıcaklığıyla yanıp kavrulsam
Yalnızlığa doğru yürürüm bir başıma
Beraber ıslansa gözyaşlarımız
Giderse nemini, merhametli yüreğiyle.
Yaramı , her daim onarsa sevgimiz
Sımsıkı sarılsam kemiklerim kırılana kadar.
Yürürüm yalnızlığa doğru bir başıma..
Bir bütün olsak parçalanmasak toprak parçası gibi.
Son nefesimde biri olsun yanımda
Ben hep yalnızdım bu hayatta.
Kabirde de tek başıma .
Yürürüm yalnızlığa doğru bir başıma…