Zayıf Olan Insan

İnsan hata da yapar azizim.. Yanlışa da düşer. Yanılgıları olur mesela.. Haramın o karanlık kuyusuna da düşer.. Ve insan günahın alevleri arasında da yanar bazen..
Ama insandır işte, mahcup olur. Bir aciz pişmanlığı olur kursağında.. Açar ellerini arşa. Yanık bir sesle “Affet” der.. “Pişmanım Rabb’im” der günahın o keskin virajını döndükten hemen sonra..
İnsan bu işte, pişman da olur azizim.. Hele bir de hüzün uğradıysa kalbine.. Kesik kesik Rabb’ine ağlar mucrim kalbi..
Tevbe eder, gözyaşları içinde..
Ancak insan ya bu.. Yine yenilir. Yine yanılır.. Yine düşer o nisyan kuyularına.. Ve yine batar günahın kirli çamurlarına..
Ancak yine insan, bunca tevbesiyle Rabb’ine ağlarken İslam kötü der azizim.. Mücrim kalbi, insanda aramaz suçu.. Zor din der.. Zor kurallar der..
İnsan zayıf diyemez oysa..
Ah azizim.. Hataya düşen de insan. Yanlışı yapan da insan.. Ancak şu sıralar Müslümanın adına kirli der oldu insanlar..
Keşke kirin kalplerinde olduğunu bilseler azizim… Katman katman kirin içlerinde olduğunu bilse keşke insanlar…
İslam değil, başörtüsü değil, Müslüman değil, insan günahlar azizim..
İnsan zayıf.. Din yanlış değil.. İnsanlar yanlış..
İnsanda başlıyor ve insanda bitiyor her şey azizim.. Günahkar da yanlış d Olana zayıf da yalnızca insan..
Din değil..
Selametle