Zindan

içinde kaybolduğum bir yangın var
Karanlığı nasılda parçalıyor alev almış yüreğim
Çığlıklarım karışır sessizliğe
Tırnak uçlarımda yaşadım aşkı
Hep uzakta kaldı sevdiğim ne varsa
Aşamadığım yollar değil dağlar değildi
Geç kalınmış kaderin kara yazgısıydı
Emek verdim sevgiden yana
Kan ter içinde uykusuz gecelerde bekledim
Bir nefesti dileğim
Çırpınanarak yanan cigerlerime
Bir dokunuş buz kesilmiş tenime
Saçlarımı okşayacak şefkatli bir el
Gülen bir çift göz
Gamzelere boğulmuş elma gibi yanaklar
Hasret kokan sarılıştı beklediğim onca zaman
Kemiklerimi kırarcasına sarılmak
Kalbim bana geçit vermiyor
Çekip gidemiyorum ıssız bir köşeye
Atamıyorum kendimi sarp kayalardan
Dile geliyor duvarlar
Konuşuyor benimle elinik değdiği her yer
Suretin süzülüyor her baktığım yerden
Sonra bir yangın daha kopuyor derinlerden
Ateş saçıyor gözlerimde kabaran deniz
Dile geliyor dalga dalga vurulan kalbim
Kan revan koydun beni sevgilim kan revan
Unutamıyorum utanmıyorum seni sevmekten
Gidemediğim kaçamadığım karanlıklar içinde sıkışıp kaldığım zindanım