Zulüm

Bir zulüm var bu topraklarda,
Acıya kan bulaşıp, yarenlerin susuz kaldığı bu topraklarda,
Hezimet desem değil, başlı başına boşluk bu,
Siyah gözler, boş şişe belkide yankı yapmayan dağ,
Zulmün hüküm sürdüğü bu topraklarda,
Nadasa değil, yalnızlığa terk edilmiş gönüllerde,
Yaprak kıpırdamaz olmuş,
Gönlümde bir esinti olsa, kurtulurum belki,
Zulümü gömerim toprağın altına,
Sonra benim olur belki siyah gözler,
Kapanıyor sonrasında perde, haddimi biliyorum,
Zulüm süren bu toprakları mesken belliyorum,
Bir derin nefes kendime getiriyor beni,
Kendime gelince, sen hariç herkesi buluyorum kendimde.